in het weiland van mijn leven
tiert de klaver welig rond
ik richt mijn blik altijd afwezig
door die klavers naar de grond
op zoek naar die speciale,
die -zo zegt men hier-
altijd zeldzame klavervier
de vergezichten en de wolkpartijen
gaan volledig aan mijn blik voorbij
naar de boterbloemen kijk ik niet
en ook de paardenbloemen missen
mijn vertier, want ik zoek steeds maar
naar die moeilijk vindbare
o zo zeldzame klavervier
de vriendelijke koeienblikken
het konijnenpaar daar in het gras
die kikker en die salamander
ik negeer ze, heb het te druk,
-want wellicht staat hij wel hier-
die voor mij zo belangrijke
en veel te zeldzame klaver vier
zo doorloop ik dus mijn leven
mijn blik omlaag, geconcentreerd,
zoekend naar die plusmomenten
diep verscholen in het gras
ik zie veel niet door zo te speuren
en maak hem zelf dus zeldzaam hier
mijn diepgewenste klavervier
Teken een patroon van klavertjesvier