Het konijn,
beroepsmatig weggedoken
schrok op
en zette als altijd
de vluchtreflex in werking
Ik, vijf, max zes
(al echt een man dus)
had pijl en boog
van bamboehout
en sysaltouw
Ik zette aan
die pijl,
ik had hem zelfs de punt geslepen,
zwabberde zich een weg
naar het vluchtend doel
Bij lange na niet
natuurlijk niet
wat speelde ik nou klaar
daar op mijn laarsjes
in de boerenakker
Wist het konijn veel
hij was zojuist
weer aan de dood ontsnapt
en gaf en passent
een wending aan mijn leven
Teken je leukste jeugdherinnering
Het vrije vers