onderin mijn schrijversbrein
staat een metalen mandje
daar liggen weggegooide woorden in
als carbonnetje en transparantje
ze zijn oud en ik gebruik ze niet
zulks een taal is niet meer noodig
dus heb ik ze maar weggedaan
nu zijn ze nutteloosch en ooverbodig
maar kijk ik naar de spulletjes
uit mijn kinder- en mijn tienerjaren
die zijn weer ín en heel veel waard
had ik dus beter kunnen bewaren
zou zulks met woorden ook zo zijn?
kom ik die aanstonds nog eens tegen?
neen laat dat mandje daar maar uitpuilen
ik zal hem voorlopig nog niet ledigen
Teken wat er in je vuilnisbak zit