de dans van de gelovige niets meer dan het ontspringen van de wanhoop dat het leven ongevraagd over hem heen kan walsen een chachacha van angsten dat hij mede schuldig is en dus maar volger werd zo hoeft hij in zijn eigen dans de leider niet te zijn de kroeg waarin hij zondags toeft met wijn en brood als spijzen daar laaft hij stil zijn zonden weg stapt in de tango van verlangen straks toe te mogen treden er schijnt een oord te zijn hier ver vandaan met de belofte dat daar de dansvloer beter is de timmerman waarin hij gelooft heeft hier zijn best niet echt gedaan
____
Gedicht: © Hugo Vos
Afbeelding: © John Konijn
Iedere vierde zondag van de maand in 2022 stuurt kunstschilder John Konijn mij een tekening van zijn hand toe. Ik vang de woorden die zijn tekening in mij loswoelt en schrijf ze op.
De andere zondagen worden ingevuld door andere kunstenaars.