terwijl ik door mijn ren heen sjok ook wel bekend als kippenhok waar ik graantjes pik en water slok roep ik vertwijfeld TOK dit hok waar ik woonachtig ben dat noem jij mens grootsprakig ‘ren’ een naam waar ik maar niet aan wen omdat ik hier niet rennen ken ik als kip individu denk dan mens wat wil je nu? geef me ruimte sodeju of ik leg strakjes stante ku de hele eiproductie stil en dat is toch niet wat je wil en kijk eens door de kippenbril als mens ben jij toch wreed en kil ontbijten met een kind van mij gekookt of als een spiegelei hoe zou het zijn als mens als wij ontbeten met jouw kind erbij ik erger mij echt geel en groen heb dan minstens het fatsoen om ongeacht ook welk seizoen het kippenhok open te doen of bouw voor mij een renkasteel waar ik langdurig en ook veel kan rennen en mijn ruimte deel met Hendrik Haan met wie ik speel dan leg ik als een kip zo blij mijn dagelijkse kippenei en rennen straks voor jou en mij zachtgele kuikentjes voorbij
___
Vers uit mijn brein
© Hugo Vos
Mijn woordenbrein wil alle kanten op. Iedere donderdag in 2022 laat ik hem zijn gang maar gaan. En ik kijk verwonderd toe wat hij nu weer produceert. Kijk gerust mee.