het valt niet mee om goed te dichten als ook het metrum goed moet zijn want een dichter voelt zich klein als ie voor kenners kan gaan zwichten misschien dat daarom in het schrijven veel talent vervalt in zwijgen
___
Gedicht: © Hugo Vos
In vorm blijven. Dat is de kunst. Iedere vrijdag in 2022 giet ik mijn woorden in een voorbedachte vorm. Welke vorm ik kies hangt af van in welke vorm ik zelf verkeer. Want vormgeven is soms hard werken.
Gekozen versvorm van vandaag:
Snelsonnet
De vorm an sich is leuk vind ik. Een kwatrijn in omarmend rijm (vier regels abba) gevolgd door een distichon (2 regels) met een eigen rijm, maar niet op a of b.
En dan moet er mannelijk en vrouwelijk rijm in zitten. (Mannelijk: klemtoon op op de laatste lettergreep. Vrouwelijk de klemtoon wordt gevolgd door een klemtoonloze lettergreep. (Mannen -spannen)
En dan dat vermaledijde metrum… Dat vind ik het allermoeilijkste in het dichten. Het is een soort wiskundegevoel of zo. En dat heb ik niet. Het is in bovenstaande dan ook niet gelukt om er vijfvoetige Jambes van te maken.
Maar ach… het versje is leuk op zich toch?