natuurlijk het is bijkans alweer december ik heb opnieuw zowat het hele jaar op mijn broze schouders liggen mijn rug doet pijn van wat er allemaal te dragen valt dat is niet mals de “feestdagen” staan klaar flikker op alsof je met decemberzegels mijn last weet te verlichten het gaat best goed met mij maak je geen zorgen ik ben alleen wat overprikkeld dan moet je niet met zegels komen die plak ik al genoeg op alles wat ik bij me draag ze zijn me echt teveel decemberzegels… flikker op ’t is dat ik overprikkeld ben anders zou ik ze vervloeken wat verlang ik naar het nieuwe jaar dat ik de oliebollen weg mag pleuren naar mijn lege schouders kijk waar dan weer zoveel ruimte is voor nieuwe avonturen ik onbelast mijn bed in duik en in één stuk door kan slapen
___
© Hugo Vos
Iedere maandag in 2022 schrijf ik een vers op verzoek. Een woord, een thema, een foto… je kunt me van alles aanreiken. Als ik er op aanga dan zoek ik er in mijn woordenbrei(n) de juiste woorden bij. Dus voel je vrij!
Deze week Elvira Nijkamp: “Rugpijn. Decemberzegels. Overprikkeld. Slapeloosheid. Verder gaat het wel goed hoor, met me”