En dan opeens
zie je je vader lopen
die twee jaar eerder stierf
Het lichaam van een vreemde
nam zijn verschijning aan
heeft zelfs zijn stok genomen
die hij beweegt in gelijke motoriek
De stok die hem werd afgenomen
omdat het wapen werd
verdedigend in het land van onmacht
Zoals men ook zijn thuis afnam
hem nieuwe muren gaf
waaraan hij steun moest zien te vinden
in een wankel nieuw bestaan
Je ziet hoe deze man
die niet je vader is en toch wel
zijn weg zoekt naar de uitgang
Je dwaalt af
omdat je bezig moet met eigen zaken
en als je later zoekend opkijkt
zie je dat de goeie man er niet meer is
Teken je vader
(Dit gedicht heb ik eerder geschreven en gepost op deze site. Ik vond hem té toepasselijk)