in het nestje in de bomen zijn vier eitjes uitgekomen kuikentjes met grote dromen worden klaargestoomd voor ’t leven voedsel dat wordt onbewogen door twee ouders aangevlogen maar die worden flink bedrogen en dat is niet overdreven een der kuikens moet je weten is al uit het nest gesmeten daardoor blijft er veel meer eten voor wie er achterblijft in ’t nest en ook een tweede ging er aan ik zag hem naar beneden gaan nog veerloos met zijn vleugels slaan een harde klap die deed de rest twee kuikens nog die naast elkaar gevoerd worden door ’t ouderpaar die zich het schompus vliegen maar niet zien dat een der kinderen een koekoek is in kwikstaarttooi natuurlijk valt hij uit de plooi maar ouders vinden elk kind mooi dat kun je niet verhinderen als ook de laatste is vermoord is er nog ééntje slechts aan bood die al het eten ongestoord voor zichzelf ziet aan gedragen zo groeit hij ongestoord en hard hij toont hierin geen enkele smart en of hem dat nooit eens verward dát zijn typisch mensenvragen
___
Gedicht: © Hugo Vos
In vorm blijven. Dat is de kunst. Iedere vrijdag in 2022 giet ik mijn woorden in een voorbedachte vorm. Welke vorm ik kies hangt af van in welke vorm ik zelf verkeer. Want vormgeven is soms hard werken.
Gekozen versvorm van vandaag:
De ‘Ben’, naar een vorm van Ben Hoogland.
regels: Strofen van 8 regels
rijmschema: aaabcccb, dddefffe, enz.
metrum: 4 trochaeën (maar ik vind metrum zo’n ingewikkeld iets, dat ik me daar meestal niet mee bezig houd…)