ach lieve kind je angsten het zijn slechts draken die je hoofd bewonen af en toe ontsnapt er een omdat ze zoekt naar licht kijk eens goed nu ze daar zit hoe ze ontvlamt steeds en zich onveilig voelt ze blaast naar je omdat je haar bestrijdt geen plekje gunt in het wezen dat je bent zie je ze is je eigen angst om er niet bij te horen dat er geen welkom is hoe harder jij probeert haar weg te jagen hoe groter ze zal worden zo groeien draken open juist je armen haar vuur zal doven ze zal rust vinden in jou en daar haar plekje vinden
____
Gedicht: © Hugo Vos
Afbeelding: © Petra Tool
Iedere eerste zondag van de maand in 2022 stuurt kunstenares Petra Tool mij een aquarel van haar hand toe. Ik vang de woorden die haar tekening in mij loswoelt en schrijf ze op.
De andere zondagen worden ingevuld door andere kunstenaars.
www.petratool.nl