er rolden tranen uit mijn woordenboek en toen ik even zocht zag ik hem grienen wat is er aan de hand, vroeg ik ik weet het niet, zei hij maar ik moet alsmaar grienen de bladzij waar hij stond vochtig van zijn tranen schudde ritmisch door zijn grienen anderen blèren, brullen, janken dat klinkt geweldig toch maar kijk naar mij… 'grienen!' hij snikte zachtjes in zichzelf vervuld van zelfmedelijden wat men wel vaker ziet bij grienen daar kon ik niet veel mee want wat ik ook zou zeggen hij zou blijven grienen ik merkte dat ik afstand nam wenste hem veel sterkte toe en liet hem toen maar grienen
©FuroreHugo
(Schrijft iedere avond een vers. Dus vers)
________________________________________
Vrijdagvers: Bejaard woord
Taal is een levend organisme.
Woorden zien het levenslicht of sterven uit.
Iedere vrijdag in 2021 belicht ik een woord uit het rusthuis der woorden.
52 weken lang. Dat het nog net iets langer leve moge.
Iedere andere weekdag schrijf ik rond een ander thema.
Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.