De lakens koud
ik hoor mijn hart
mijn blik vangt jou
watnuwatnuwatnu
Een minuut die
langer dan een uur
wachten hoe je kleding
over de stoelleuning
Je handen die straks mij
maar nu een bandje
op je rug eerst
los
Je weet dat ik
en jij onthult
we slaan de ogen neer
tasten nabijheid af
Ik til het laken
op
drapeer de hemel
om ons heen
Teken de beste avond uit ooit