altijd brandt er dat verlangen in welk landschap ik ook sta dat het licht een keer blijft hangen als ik verder door het leven ga en blijft de hoop in mij ontvlammen dat het duister zal verdwijnen ja, dat ontembare verlangen dat de zon altijd zal schijnen maar, dat is nou juist het wrange ook het duister heeft haar kleuren ’t is de kunst om die te vangen en het daar laten gebeuren
____
Gedicht: © Hugo Vos
Afbeelding: © John Konijn
Iedere vierde zondag van de maand in 2022 stuurt kunstschilder John Konijn mij een tekening van zijn hand toe. Ik vang de woorden die zijn tekening in mij loswoelt en schrijf ze op.
De andere zondagen worden ingevuld door andere kunstenaars.