de vlam is in de pan geslagen
de hele boel is hier ontvlamd
alle woorden zwartgeblakerd
deze dag met rouw omrand
geen pannetje met mooie zinnen
geen gedachten diep in ‘t vet
‘k had thuis een foto moeten maken
maar ik heb niet opgelet
ik ben vandaag van huis vertrokken
logeer een nachtje in het land
zonder dagvers in the pocket
en nu ben ik dus onthand
het spijt me om hier te verzaken
'k had zelf ook een andere wens
zelfs ik kan fouten maken
zelfs ik ben maar een mens
Gedicht en afbeelding: ©Hugo Vos
In mijn keuken hangen drie pannetjes van gietijzer. En er staat een bakje bij met magnetische woordjes. Tijdens het wachten tot de pasta kookt (of de eieren), grabbel ik wat in dat bakje, gooi ik wat in een pannetje en verzet ik mijn zinnen.
Iedere woensdagavond in 2022 post ik een afbeelding van het lekkerste pannetje dat er deze avond hangt.
En soms, als ik elders ben, gebruik ik een foto van een pannetje dat me eerder erg beviel maar nog niet is geconsumeerd.