Selecteer een pagina
de bomen konden eindelijk
(het komt niet heel vaak voor, zoiets)
weer een stevig potje strijden
om wie het langst kan blijven staan

eerst was er de trainingsronde
(op donderdag met Dudley)
maar dat was echt een lachertje
want vrijdags kwam Eunice eraan

mijn god wat hebben ze gevochten
(ik kon het zien vanuit mijn raam)
ik zag ze strekken, zag ze buigen
en zag er één ter aarde gaan

pas na afloop van de wedstrijd
(hoeveel rondes… geen idee)
hoorde ik dat elders in een stadion
men uit hun dak zou zijn gegaan

___
©FuroreHugo

De natuur. We zijn er onmiskenbaar onderdeel van. Je kunt je er nooit genoeg bewust van zijn.
Iedere zaterdag in 2022 wil ik daar met mijn woorden een steentje aan bijdragen.
Een observatie, een beleving, een gedachte. Precies dat waar de natuur zelf zo sterk in is.

(Vers geschreven na een inspiratie-impuls van Berdine Segers)

Dit delen: