ik hoef enkel nog maar
naar de wasserette
met onder mijn arm
wat mijn ziel heet te zijn
want sinds ik het zag
ging ik er op letten
mijn ziel zit vol kreuken
die daar niet hoeven zijn
ik ga nog heel graag
die laatste paar zetten
van mijn woelige leven
ongeplooid zullen zijn
met een sneeuwitte ziel
ontdaan van haar smetten
net en gestreken
bejaard kunnen zijn
de pijn weggenomen
in al haar facetten
en voelen en weten
hoe fijn en ontspannen het leven kan zijn
Teken hoe je denkt dat her over twintig jaar uit ziet
Niet echt een bestaande versvorm gekozen hier, maar wel bewust vormtechnisch gewerkt. Ik vond het een leuke uitdaging om regel twee steeds te laten rijmen en de laatste regel steeds zijn te laten zijn. 😉