Selecteer een pagina
de natuur die was in harmonie
met zichzelf en met de aarde
het systeem was in balans
en alles had zijn waarde
er was niet over nagedacht
en dat was juist het mooie
de natuur die regelde zichzelf
tot de mens er roet in gooide
die wilde alles maakbaar maken
en zich er tegenaan bemoeien
juist door er over na te denken
begon ze met verknoeien
de mensheid nam de aarde over
greep in in het systeem
daarmee kwam er verandering
en die is nogal extreem
hoe zou het met de wereld zijn
als de mens nooit was geboren
was er daarmee winst geboekt
of was er veel verloren
ik zou graag op een aarde staan
die zichzelf weer reguleerde
maar ja, dan zou ik er niet zijn
omdat de mensheid er ontbeerde
misschien dat ooit hier ver vandaan
wij ergens een planeet ontdekken
waar alles is zoals het was
maar wat als we daar dan heen vertrekken…

____
Gedicht: © Hugo Vos
Afbeelding: © John Konijn

Iedere vierde zondag van de maand in 2022 stuurt kunstschilder John Konijn mij een tekening van zijn hand toe. Ik vang de woorden die zijn tekening in mij loswoelt en schrijf ze op.
De andere zondagen worden ingevuld door andere kunstenaars.

Dit delen: