ik moet klaarblijkelijk iets vinden van wat er om mij heen gebeurt krantenkoppen spugen het: “is het niet vreselijk?!” de televisie tettert: “kijk nou toch hoe erg!” de radio die krijst: “moet je nou toch horen!!” ik laveer mij daar maar wat doorheen wil de vrede in mijzelf bewaren maar het ontgaat mij niet hoe handen op de straat voor monden worden geslagen volgzaam gevangen door de dwingende opinie en ik... ik zwijg ogen die mijn kant op vragen waarom ik toch geen reactie geef word hier en daar als laf bestempeld daar waar ik mijn lef inzet me niet mee te laten drijven
___
Vers uit mijn brein
© Hugo Vos
Mijn woordenbrein wil alle kanten op. Iedere donderdag in 2022 laat ik hem zijn gang maar gaan. En ik kijk verwonderd toe wat hij nu weer produceert. Kijk gerust mee.