door Hugo Vos | apr 12, 2021
ze stonden op de P en pochten wat over de liefde wat voor motor welke smering hoe ze lag welke accessoires wat voor rubber en hoe hard hun handen gleden verlekkerd over de welvingen ronde vormen niet dat hoekige dat deed hen wat wond hen op zelfs die cœureurs daar...
door Hugo Vos | jan 17, 2021
mijn geest zo licht dwaalt door de nacht gedragen op de wind het beeld zo scherp kleurenpracht ’t wordt in detail tot mij gebracht grillig haar pad de vleugelslag terwijl ze door mijn dromen jacht en ’s morgensvroeg dwarrelt ze zacht terug op het kussen neer waar ik...
door Hugo Vos | jul 17, 2020
het lijf vermoeid legt zich ten ruste de ogen sluiten duisternis het brein nog wakker ontsteekt de lichten van wat het nachtelijk theater is feiten, fictie films, en scenes alles trekt aan mij voorbij belevenis bij het kraaien van de haan voelt het brein hoe moe en...
door Hugo Vos | mei 24, 2020
als je denkt dat je er bent valt er niets te bereiken wees maar content dat het nog niet is gedaan zie waar je bent waar je al bent gekomen en verlang naar de weg die je nog hebt te gaan is je einddoel bereikt heb je niks meer te dromen als je denkt dat je er bent...
door Hugo Vos | apr 22, 2020
als kind droomde ik altijd om groot te mogen zijn want dan hoorde ik erbij maar ‘k was voor grote mensen natuurlijk veel te klein men schoof mij steeds opzij nu ben ik groot en natuurlijk zou ik graag dat kind weer zijn maar ‘k schuif mezelf opzij ‘k moet...
