door Hugo Vos | jan 20, 2020
Geluk en Ongeluk ontmoetten elkaar het was een woensdag in een park het regende ietwat ze gingen zitten op een bankje praatten wat over wat zoal voorbij kwam “Ik mis je soms”, sprak Ongeluk hij slikte even “Ik jou ook”, sprak Geluk ze zwegen regen druppelde hun...
door Hugo Vos | jan 10, 2020
er woei vandaag een zweem geluk voorbij het streek heel zachtjes door mijn haren trok een briesje door mijn buik draaide wervelwindjes in mijn aderen het rook naar spelen in het gras naar dansen in de voorjaarsregen er zat een vleugje weemoed in de geur van vrij...
door Hugo Vos | nov 26, 2019
in het weiland van mijn leven tiert de klaver welig rond ik richt mijn blik altijd afwezig door die klavers naar de grond op zoek naar die speciale, die -zo zegt men hier- altijd zeldzame klavervier de vergezichten en de wolkpartijen gaan volledig aan mijn blik...
door Hugo Vos | nov 13, 2019
God zei in mijn jeugd direct ‘Je kwam in zonde hier op aarde!’ Dus stond ik drie-nul achter en stopte ik dus maar met gelukkig willen zijn want dat kon ik toch niet maken Mijn ouders, die die god geloofden, zeiden: ‘Ja jongen God heeft gelijk gedraag je dus naar zijn...
door Hugo Vos | okt 20, 2019
ik heb vandaag en nare dag gehad er is niks misgegaan nu heb ik niks te klagen of te mopperen dat staat me helemaal niet aan geen reden om te zuchten en te steunen ontspanning in mijn hele lijf ik meende zelfs een zweem geluk te voelen om acht minuten over vijf om...
