door Hugo Vos | okt 1, 2022
ik zie ze nooit maar ze wonen bij me mijn huisdieren ze slapen in mijn bed op mijn bank en het tapijt ze vragen weinig hoor ik hoef ze niet te voeren ze vinden zelf hun kostje dat scharrelt maar wat rond wat ze eten? nou, mens en zo! heb ik van horen zeggen de dode...
door Hugo Vos | nov 8, 2020
de radiator tikt zichzelf tot leven komt weer uit haar koude dood ze kreunt haar warmte door de muren daar ik de thermostaat ontsloot het haalt de stilte uit de kamer waarin ik eenzaam binnentreed ze spreekt tot mij met al haar warmte waardoor ik mij toch welkom...
