door Hugo Vos | jan 9, 2022
hoe het mij soms lijkt alsof dat piekmoment al is geweest haperende lampjes de slingers niet meer ‘je van het’ over mijn ballen maar te zwijgen ooit in dankbaarheid ontsproten en ach dat pad dat ik beliep tot volle wasdom kunnen komen dat ging niet zonder zon of wind...
door Hugo Vos | okt 24, 2021
het stadsplan van jouw leven van het begin tot aan het eind wordt door niemand uitgetekend omdat het in de tijd verschijnt te weten waar de hoofdstraat ligt de stille wegen en de drukke wijken de kennis waar je wezen moet tijdens je reis zal het pas blijken pas als...
door Hugo Vos | jun 26, 2021
mijn vader was een kleurplaat met dik omrande lijnen we zagen echt wel wie hij was mijn zussen broer en ik maar we kleurden hem door ’t leven op onze eigen wijze in streng of lief of rijk of arm dom of slim of slap of sterk eenieder had daardoor uiteindelijk een eigen...
door Hugo Vos | jun 24, 2021
ze zaten op een pleintje waar honderden jaren terug ook mensen zaten exact hetzelfde pleintje dezelfde huizen maar andere mensen honderden jaren terug dromend van een ander bestaan een gelukkiger huwelijk minder belastingen geen ziekte meer geld en voorspoed honderden...
door Hugo Vos | mei 22, 2021
vanuit een ver verleden loopt het tijdspad van ons leven hij stapte op deed er zijn ding en toen hij stopte liep ik door tot ook ik de geest zal geven mijn kinderen blijven dan lopen hetzelfde pad een ander spoor om dan hun route door te geven dat gaat zo mag ik hopen...
