door Hugo Vos | dec 14, 2021
de priester sprak iets over vrede en verlossing en hoe geen mens meer hoeft te vrezen van de naderende dood in ’t paradijs, sprak hij daar is geen sprake van ontbossing en daar zetelt onze vader zijn daden bennen groot gezegend is de mens die in zijn zoon ook wil...
door Hugo Vos | dec 7, 2021
de prijs is hoog waarvoor ze werken: hun inzet en hun vrije tijd aan henzelf zul je ’t niet merken ze kunnen er hun ei in kwijt hun bijdrage is de bekroning juist op plekken waar het zwaar is ze vragen niet om een beloning de dankbaarheid is hun salaris Cora van...
door Hugo Vos | nov 23, 2021
ik had een mooi gedicht maar wilde het verfijnen het was oubollig moest moderner mooie strakke lijnen sloopte er een strofe uit stutte het met beelden flufte oude woorden op uit angst dat lezers zich verveelden minder moest het more is less klotewerk kutgedicht...
door Hugo Vos | nov 16, 2021
pluriform te kunnen leven begint met pluriform te denken aan alle vormen aandacht schenken die door het leven zijn gegeven onderzoek het eens heel even laat je blik naar al die vormen zwenken en probeer daarbij te overdenken welke toevoegingen ze geven waarschijnlijk...
door Hugo Vos | nov 9, 2021
ik weet niet wie het steeds beweert dat wat niet weet dus ook niet deert maar elke ziel is ooit bezeerd en hoe je het ook went of keert in onderstromen manifesteert haar pijn zich toch ongegeneerd je krijgt je lessen niet geleerd als je je pijnen steeds parkeert...
