door Hugo Vos | jul 4, 2022
de ridder deed zijn slot op slot en sprak vanonder een deken tot de deken die draagbaar op een draagbaar op de wachten lag te wachten die lui zijn domweg te lui om op dit soort dagen op te dagen en met een wagen te wagen u weg over de weg te dragen alleen omdat de...
door Hugo Vos | jun 27, 2022
toen ik vast in onze bedstee lag te wachten tot je komen zou wist ik dat het zinloos was daar jij je stee bij haar gevonden had ik wist natuurlijk dat hij kwam die nacht, ’t was niet voor ’t eerst jij houdt je stee niet vast als onrust jouw systeem regeert niet voor...
door Hugo Vos | jun 20, 2022
ik zag de meisjes in de etalage staan en dacht waarachtig wat een verschrikking! niet slechts op straat ook in de winkel zit er zo weinig écht meer aan volgespoten vlakgepoeierd nageschilderd wat voor het ideale door moet gaan niet het pure onvolmaakte niet de...
door Hugo Vos | jun 13, 2022
ze vroeg zich af wat regen zo bijzonder maaktewant die had zo vaak al haar humeur verpestze verschool zich onder paraplu’sverpakte zich in regenpakkenen alle afdakjes deden de resttotdat ze op een dag dat kind zag dansende armpjes wijd, gezicht omhoog met ogen...
door Hugo Vos | mei 23, 2022
er zijn nog zoveel mooie zinnen die door niemand zijn verwoord zoveel verzen niet geschreven zoveel taal nog niet bekoord er zit nog zoveel ongeboren in de breinen van de mensen zoveel zaadjes niet ontsproten zoveel strofen nog te wensen er zijn er zoveel die het...
