de natuur schuift aan mijn blik voorbij het groene gras, de losse bomen bij een sloot zie ik wat koeien dromen er vliegt een zwaluw langs een boerderij het treinstel dreunt haar wielen onder mij ik voel een diep besef in mij naar boven komen dat al wat is, bestaat uit niets meer dan atomen wat ben ik anders dan de koe, de trein, de wei ik ben niet afgescheiden van wat buiten is reis zelfs niet naar een zekere bestemming toe ik ben er al en dat besef is een belevenis het maakt dat ik er onvoorwaardelijk toe doe omdat er zonder mij iets wezenlijks niet is ik glimlach en doe opgelucht mijn ogen toe
___
©FuroreHugo
De natuur. We zijn er onmiskenbaar onderdeel van. Je kunt je er nooit genoeg bewust van zijn.
Iedere zaterdag in 2022 wil ik daar met mijn woorden een steentje aan bijdragen.
Een observatie, een beleving, een gedachte. Precies dat waar de natuur zelf zo sterk in is.