het leven raast aan ons voorbij of we zijn het zelf die razend aan het leven voorbijgaan op de tijdlijnen van het universum zijn we minder dan een zucht de lucht splijt even open is in een fractie weer gesloten en in die minder dan een tel zitten wij onszelf belangrijk te manifesteren wanneer zullen we leren dat we vluchtiger zijn dan tijd en in het weinige ons gegeven voluit kunnen leven in het besef dat we er zijn door ons te geven aan het heden dan maken we het kleine écht het grote het grote weer het kleine en als we dan verdwijnen kan dat zonder spijt het is de tijd waardoorheen we reizen als je die beleven wil dan moet jouw klok eenvoudig stil
___
Gedicht: © Hugo Vos
Afbeelding: © Marianne Riksen
Iedere derde zondag van de maand in 2022 stuurt kunstenares Marianne Riksen mij een tekening van haar hand toe. Ik vang de woorden die haar tekening in mij loswoelt en schrijf ze op.
De andere zondagen worden ingevuld door andere kunstenaars.